Lieve lezers –
Wellicht dat jullie vandaag mijn naam in het Dagblad van het Noorden tegenkwamen. Het gaat om dit artikel : “Erfgoedinstellingen schrikken van torenhoge claims WOII-fotograaf”.
Sanne Meijer Onderweg is één van de vele organisaties die een flinke schadeclaim moet betalen voor het gebruik van een foto van de website Traces of War. Vorige week ontving ik een sommatiebrief van het incassobureau NL.Legal uit Cyprus, dat opereert vanuit een vestiging in Emmen. Hun cliënt, Anneke Moerenhout, eist van mij 500 euro schadevergoeding en 200 euro overige kosten voor het gebruik van één van haar foto’s.
Ik ben niet de enige: een groot aantal organisaties in Nederland heeft zo’n sommatiebrief ontvangen. Het gaat in totaal om vele, vele, vele duizenden euro’s.
De foto in kwestie is van een oorlogsmonument in Ter Apel. Afgelopen mei heb ik als vrijwilliger voor Open Joodse Huizen een lezing gegeven en een verhaal geschreven over de joodse familie From uit Ter Apel, die is omgekomen in de Tweede Wereldoorlog. Dit verhaal heb ik uit ideële overwegingen vrij toegankelijk op mijn website geplaatst. Ik gebruikte ter illustratie een foto van de website tracesofwar.nl. Omdat er geen naam bij de foto stond, heb ik tracesofwar.nl vermeld als bron.
Als ik ervan op de hoogte was geweest dat er auteursrecht op de foto zou rusten, zou ik deze nooit gebruikt hebben. Dat kon ik mijns inziens echter niet weten. Traces of War is een website van Stichting Informatie Wereld Oorlog Twee (STIWOT). STIWOT is een ideële ANBI-organisatie met een ideëel publiek doel, die stelt informatie gratis te verstrekken. Daarnaast heeft de foto heeft geen enkele artistieke of onderscheidende waarde. Iedereen kan de foto gemaakt hebben.
STIWOT heeft inmiddels de samenwerking met mw. Moerenhout beëindigd en neemt afstand van haar werkwijze. Deze zaak kent vele haken en ogen en brengt ook ongeoorloofde activiteiten van mw. Moerenhout aan het licht. Dit heeft naar mijn gevoel een nare bijsmaak. Ik zal hier echter niet ingaan op de juridische details.
Wat mij steekt is dat het in deze zaak gaat om foto’s van oorlogsmonumenten, herdenkingsplekken en grafstenen. Ik vind het bijzonder kwalijk en verdrietig dat mw. Moerenhout, in aanloop naar 75 jaar bevrijding, geld probeert te verdienen aan 4/5 mei comités, joodse stichtingen, historische verenigingen, erfgoedorganisaties en andere organisaties die zich inzetten voor de herdenking van de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog.
Om die reden heb ik besloten de schadevergoeding niet te betalen. Ik had mijn inziens nooit kunnen weten dat een fotografe een commercieel belang zou hebben bij deze foto’s. Net als tientallen andere organisaties heb ik de claim gemeld bij Otte Strouken, jurist en bestuurslid van Brabantsheem. Samen met een stichting-in-oprichting zal hij zich over deze zaak buigen. Samen staan we sterker. Heeft jouw organisatie ook een brief van NL.Legal ontvangen? Neem dan contact op met Otte Strouken: o.strouken@gmail.com.
Beste Sanne,
We kennen elkaar niet, maar ik wil je toch mijn verhaal doen.
Ook ik ontving een sommatiebrief van NL.Legal i.v.m. het onterechte gebruik van een foto. Natuurlijk behoor ik ook te weten dat foto’s downloaden van internet en publiceren niet mag. Deze foto was overigens van een restaurant. Mw. Moerenhout is beroepsfotograaf en schijnt een behoorlijk archief te hebben. Ik heb mijn rekening betaald. Ik vind, dat als ik een fout maak, dat hoe zuur ik het ook vind, zelf verantwoordelijk ben voor de gevolgen.
Ik vraag me af, als ik jouw verweer lees waarin je wel toegeeft de fout gemaakt te hebben, je niet verantwoordelijk wil zijn voor de gevolgen.
Hoe zou jij handelen als anderen jouw projecten of teksten downloaden – zonder toestemming – en dan zouden publiceren?
Overigens vind ik het niet zo chic van jou om er nu de 75-jarige bevrijding etc. bij te halen. Dat is onzin natuurlijk. Auteursrecht is altijd van toepassing al zou het een foto van een koffiekopje zijn.
Wil niet belerend zijn en wil je ook niet als een vaderfiguur toespreken, maar wees verstandig; laat je niet voeden door opruiende berichten in de media en de verkeerde raadgever.
Ik ben in gesprek gegaan over de sommatie.
Heb mijn verhaal gedaan, dat ik dit te goeder trouw had gedaan.
Mw. Moerenhout is hier heel coulant mee om gegaan en we zijn tot een redelijke vergoeding gekomen.
Voor mij een leermoment en heb hier een positief gevoel aan over gehouden.
Koen, een fotograaf mag inderdaad daadwerkelijke schade claimen volgens de auteurswet. Zonder naamsvermelding en zonder toestemming is een inbreuk als de foto origineel genoeg is. Dat laatste valt te betwisten hier. Het gaat veelal om grafmonumentjes e.d. die zo goed mogelijk in beeld zijn gebracht. Bovendien heeft mw. Moerenhout ze zelf GRATIS op een informatieve site gezet. Een rechter zal niet mee gaan met een waarde van €500,- als misgelopen licentievergoeding voor foto’s die ze zelf GRATIS heeft verspreid. Dat lijkt op lokfoto’s.
Ik begrijp mw Moerenhout wel. Er zijn al jaren heel wat fotografen actief met op deze manier geld binnen harken. Dat lukt ze, omdat mensen als jij Koen, betalen. En omdat gladde juristen aansluiting zoeken bij de hoogste tarievenlijst die er online te vinden is in plaats van de eigen tarieven. Regelrechte oplichting.
How low can you go, Anneke Moerenhout!
Ik was toch een beetje benieuwd hoe dit in elkaar stak en me een heel klein beetje verdiept in de materie. Voor mij heeft Anneke Moerenhout volkomen gelijk.
Het is pure diefstal om foto’s van een ander te pikken en er is niets kwalijks of verdrietigs aan om een vergoeding te vragen voor foto’s die iets met een oorlog te maken hebben. Daar gaat het helemaal niet om. Blijf er gewoon vanaf en ga zelf die foto’s maken!
Ik weet niet over welke foto het gaat, maar die heeft volgens jou ook nog weinig artistieke of onderscheidende waarde.
Je vindt die toch wel zo goed dat je de foto gaat gebruiken. Daar is het dan weer wél goed genoeg voor. Over hypocriet gesproken.
En hoezo kan jij niet weten dat er iemand een commercieel belang heeft bij een foto? Het is een peulenschilletje om erachter te komen of iemand belang heeft bij een foto. Je had toch ook contact op kunnen nemen met de beheerder van de website waar de foto op stond? En zou je dat om een of andere reden niet lukken, dan is er altijd nog een speciaal bureau in Nederland waar je je donatie kan doen om jezelf te vrijwaren voor een claim.
En, Sanne Meijer Onderweg, ik heb eens even naar de voorwaarden op jouw website gekeken.
Je bent zo commercieel als maar zijn kan! En verder liegt het er niet om………..als iemand bij jou iets steelt zijn ze helemaal de “sigaar”! Reken dat maar eens uit……….How low can you go!
Nou nou wat een agressie Rita.
Sanne beweert toch helemaal niet dat je geen vergoeding mag vragen voor foto’s?
Het is alleen een beetje raar dat een foto die gratis lijkt en gratis verspreid is op een informatieve site ineens €500 moet kosten. Dat soort bedragen worden echt NOOIT betaald voor al bestaande foto’s. Dat krijgt een fotograaf hooguit voor een foto in opdracht of een hele unieke exclusieve nieuwsfoto.
Ik zie wel dat je er niet zoveel verstand van hebt Martine. En met agressie heeft het niets te maken hoor.
Dat een foto gratis lijkt en gratis verspreidt wordt is natuurlijk onzin.
Auteursrecht is altijd van toepassing. Het is ook een heel klein kunstje om dit na te gaan.
En natuurlijk worden dergelijke bedragen WEL betaald voor al bestaande foto’s. Weleens van gebruikslicentie gehoord?
Maar ik snap je boosheid ondertussen.
Blijkt dat je zelf in de fout bent gegaan en nu zit je maar wat rond te schoppen als een puberaal kind.
Je schreeuwt naar links en rechts, maar duidelijk is te merken dat je het niet snapt.
Ik moest honderden euro’s betalen voor een foto waar ik een gebruikslicentie van €3,50 voor had kunnen kopen.
Een foto op een persoonlijk blog. Een foto die overgenomen is uit een werkstukje van mijn dochter. Een lokfoto die de fotograaf goed vindbaar via Google met het woord legbatterij had gepubliceerd en later heeft verwijderd.
Reden waarom ik iedereen te hulp schiet die op dezelfde manier afgeperst wordt en stukje schreef met de 25 meest gebruikte trucjes. Link onder mijn naam.
En wat is jouw reden Rita dat je van dit soort opgeblazen boze reacties plaatst? Ben je zelf zo’n claimfotograaf?
Martine, ik heb helemaal niets met fotografie. Op mijn werk heeft men weleens een tekst van me gestolen en die gebruikt in een brochure met niet mijn naam eronder. Dat heeft er beslist aan meegewerkt, dat ik niets moet hebben van mensen die andermans spullen stelen en die ter meerdere eer en glorie voor zichzelf gebruiken. Ik probeer een klein beetje te volgen wat zich in die wereld afspeelt en dat staat mij vaak erg tegen. Alleen al het feit dat jij iemand een claimfotograaf noemt, is er een teken van hoe jij in deze materie zit.
Iemand komt op voor zijn recht en wordt door jou direct in een hokje geduwd!
Mijn motto in dit hele gebeuren is: “Verzin zelf iets, maak zelf een foto en/of schrijf zelf een tekst. Blijf van andermans werk af!”
Ik vind het prima dat men moet betalen voor iets dat gewoonweg van een ander gestolen is.
Je had voor € 3,50 kunnen hebben wat je graag wilde. Betaal dat dan gewoon! Als je in een winkel iets steelt en je wordt gepakt wordt je ook gestraft. En zo hoort het ook.
Ik heb je 25 meest gebruikte trucjes gelezen. Wat een negativiteit zeg. Je laat in elk geval duidelijk zien hoe je in elkaar steekt…….
Rita die winkel is geen vergelijk. Bij een winkel is het duidelijk dat de spullen te koop staan. Hier was geen opzet in het spel.
Je moet eerder denken aan foldertjes die bij de kapper, dokter, bieb liggen waar je er eentje van meeneemt en waarvan je de verkoopprijs niet gezien had omdat dergelijke foldertjes meestal gratis zijn.
Ook onze stichting (stichting Aircraft Recovery Group 1940-1945) heeft een claim mogen ontvangen van Anneke Moerenhout. Voor twee foto’s die onze webmaster van de site Traces of War had afgehaald en op onze website gezet had kregen we een claim van meer dan 1300 euro. Een achterlijk hoog bedrag. Nogal wrang omdat de foto’s waren gemaakt van onze eigen gemaakte en geplaatste monumenten ter nagedachtenis aan omgekomen vliegers. Nu is het algemeen bekend dat op de foto’s die op internet staan vaak rechten staan. Bij de foto’s die wij gebruikt hebben stond dit overigens niet duidelijk bij de foto’s zelf en ook niet op de website van Traces of War wat eigenlijk wel zou moeten. We hebben uiteindelijk een schikking van 500 euro betaald. Het gaat ons niet zo zeer om hier een discussie te voeren of de claim terecht of onterecht is maar meer over de werkwijze van Anneke Moerenhout. Deze “”dame”” heeft duidelijk een verdien model ontwikkeld om non profit organisaties geld afhandig te maken. Ze pakt kleine organisaties in onze ogen omdat deze na de claim en dreiging met een proces wel betalen en geen zin hebben in een proces en alles wat hier aan vast zit. Een verachterlijke manier om je geld te verdienen op deze manier en dan nog wel over de rug van vaak vrijwilligers organisaties die hun inzetten ter nagedachtenis van slachtoffers gedurende de oorlogsjaren. Onze stichting is overigens nog lang niet klaar met Anneke Moerenhout en gaan in de aanval. Let wel de media is sterker dan de uitspraak van de hoogste rechter in Nederland. Dit moet stoppen. Wat zij Churchill ook al weer. Wie wind zaait zal storm oogsten.
Martine, klopt natuurlijk helemaal niets van. Een klein kind weet zelfs dat er auteursrecht bestaat. Als ik heel eerlijk moet zijn, denk ik, dat je wat gefrustreerd bent, omdat je hebt moeten betalen. Dit reageer je nu af op mensen die voor hun auteursrecht opkomen. De foto’s of teksten die je van internet downloadt kun je niet vergelijken met foldertjes die meestal gratis zijn. Alleen al zoiets met elkaar vergelijken slaat helemaal nergens op. En of er al dan niet opzet in het spel is, doet niet ter zake. Blijf gewoon van andermans werk af.
Nog even een reactie van onze stichting Aircraft Recovery Group 1940-1945. Anneke Moerenhout heeft ook veel foto’s genomen van graven van verzetsstrijders enz. Hiervoor moet je toestemming verkregen hebben van de betreffende begraafplaats beheerder. Deze zal op zijn beurt geen toestemming geven zonder dat de nabestaanden daar zelf toestemming voor gegeven hebben. Als Anneke Moerenhout dit soort foto’s op internet heeft gezet zonder toestemming zit ze goed fout. Er loopt nu een proces tegen haar over zo’n voorval. Ben benieuwd hoe dit afloopt.
We hebben er nog een zielig figuur bijgekregen, zie ik wel.
Ene Johan Graas.
Johan, ook voor jullie geldt: “Doe er zelf eens wat voor en steel niet het werk van een ander.
Ik krijg steeds meer begrip voor die Anneke Moerenhout.
Wat zijn jullie toch een stel misdadigers feitelijk. Pure diefstal.
Begint op een criminele organisatie te lijken zoals jullie samen spannen. Wat een zielige vertoning zeg! En maar dreigen met woorden als: “Let wel de media is sterker dan de uitspraak van de hoogste rechter in Nederland. Dit moet stoppen”.
Johan, verdiep je eerst eens in de materie voordat je begint te kwaken. Zie ook eens: https://www.uitvaart.nl/juridisch/begraven.
Oh….en Churchill zij helemaal niets. Misschien zei hij wat….!
Het lijkt wel alsof Rita Geers geïnteresseerd is in de functie als perschef van Anneke Moerenhout (AM), wellicht op basis van een percentage.
Auteursrecht voor zelfgemaakte foto’s gedurende WWII en direct daarna, zouden door iedereen toegeëigend kunnen worden.
Om auteursrecht voor opnamen te claimen van graf- en herdenkingsmonumenten beoordeel ik verwerpelijk en hoop dat dit door een gerechtelijk uitspraak bevestigd zal worden.
Interessant om te weten of AM de betreffende foto’s in en na de oorlog wel zelf gemaakt heeft; dan moet zij n.b. Meer dan 100 jaar oud zijn.
Ik wens de Stichtingen en overige belangenbehartigers van nabestaanden vel succes.
Ik kan me persoonlijk niet voorstellen dat je niet wist dat je de foto’s niet mocht gebruiken. Je gebruikt nota bene zelf een copyright logo op je website…
Je steelt iets, wordt gepakt en je nagelt vervolgens het slachtoffer aan de schandpaal. En dan heb “jij” een nare bijsmaak bij de “ongeoorloofde activiteiten” van mw. Moerenhout? In wat voor land leven wij eigenlijk?
Wat Anneke Moerenhout / NL.Legal ook doet is een belangrijk deel van de tarievenlijst bewust NIET vermelden in de sommatie.
Er wordt verwezen naar deze oude prijslijst: https://www.beeldvlak.nl/downloads/tarieven2015.pdf
De tarieven staan hier op pagina 12. Wat NL.Legal echter NIET vermeld in de sommatie, is de belangrijke voetnoot bij deze tarieven:
“De prijzen gelden voor de openings- of homepage van de site. Voor pagina’s die 1 niveau dieper liggen: -25%. Voor pagina’s die 2 niveau’s dieper liggen: -50%. Voor pagina’s die 3 of meer niveau’s dieper liggen: -60%”
Dit is wel héél specifiek tekst weglaten! Duidelijk dat het hier niet meer gaat om de geleden ‘schade’ vergoed te krijgen, maar om ordinaire oplichting.
In de nieuwste tarievenlijst is deze tabel niet eens meer opgenomen: http://fotoanoniem.nl/wp-content/uploads/2019/08/Stichting-Foto-Anoniem-Tarievenlijst-2019.pdf
In de eerste plaats wil ik kwijt dat ik ook een claim heb gekregen omdat ik op mijn website een foto heb gebruikt die ik niet had moeten gebruiken. Het was een ANP foto en ik kan mij voorstellen dat een journalist soms met gevaar voor eigen leven een foto maakt en daar graag geld voor wil krijgen. Ik heb daarom besloten om gewoon in gesprek te gaan en de claim te betalen. Mijn fout.
En toch… de praktijken van dit soort mensen vind ik uitermate vervelend.
Aanvankelijk dacht ik te maken te hebben met een scammer. De taal was dermate dreigend en onvriendelijk, dat ik het gevoel had het was. Ook de tarieflijsten klopten niet en het feit dat je met een schikkingsvoorstel te maken hebt en niet met een boete, vond ik vreemd. Tot slot nog een sommatie om binnen twee weken te betalen of anders een deurwaarder op de stoep.
Ik hoop dat er mensen zijn die deze praktijken aanvechten. Laat ik het zo zeggen. Als ik te hard rijd, overtreed ik de wet. Hiervoor moet ik een boete betalen. Ik word echter niet door de bewoners van de straat waar ik te hard rijd, gesommeerd een schikkingsvoorstel te aanvaarden, omdat ik daar harder heb gereden dan toegestaan. Enfin, ik snap best dat de juristen, mw Moerenhout en mw Geers van hierboven dit gebasel vinden. Gewoon je eigen foto’s gebruiken en nooit een foto van een ander, zelfs niet per ongeluk of ter goeder trouw….
En ondertussen ben ik uren bezig om te onderzoeken of ik een foto van een krantenartikel uit 1934 wel of niet mag gebruiken op mijn website…. Trouwens, hoe zit dat als ik iets wil schrijven over Watergate… mag ik dan een foto van Nixon gebruiken? Hmmm… in Amerika schijnen ze weer hele andere wetten te hanteren…
Ach, ik pleit geloof ik voor een vriendelijke internetpolitieman. Een soort rechtvaardige bromsnor, waar je gewoon aan kunt vragen of ik die zelfgemaakte foto van een oude krant mag gebruiken… want met die vraag kwam ik hier eigenlijk terecht. Googelend op auteursrecht…